Wij, Sandro , Carla, Laura (2001) & Angelo (2004) zijn 28 december 2009 geëmigreerd naar Aruba. Via deze weblog willen we jullie laten deelnemen aan onze belevenissen.

zondag 31 oktober 2010

Effect orkaan lijkt mee te vallen



De orkaan lijkt mee te vallen. Hij ligt ongeveer 100 kilometer hier vandaan. Wel is er veel regen. Vanochtend is uit voorzorg de school gecanceld. Vanuit de richting van Curacao wordt namelijk nog veel meer slecht weer (regen) verwacht. Dus dan maar weer een dagje thuis met de kids. We hebben trouwens een erg leuk weekend gehad. Afgelopen vrijdag zijn we wezen eten bij Texas de Brazil. Op je tafel liggen kaartjes. Zet je ze op groen dan komen ze langs met vlees van de grill. Op rood heb je even een pauze. De kinderen hadden de grootste lol. Stiekum mama's kaartje omdraaien bijvoorbeeld, zodat mama nog meer vlees kreeg. Zaterdag was het weer Ciclovia (Spaans voor fietspad). De weg is dan afgesloten en de kinderen kunnen heerlijk fietsen en spelen op straat (vergelijkbaar met de straatspeeldag in Nederland). Deze keer was het in Paradera. Zondag zijn we wezen bowlen bij Palm Beach Plaza. Het fijne daar is dat bij de kinderen de sluizen omhoog gezet kunnen worden op de baan, zodat ze makkelijker kunnen spelen. Sandro is zondag nog even met Angelo naar de film van Ernst, Bobbie en de Rest geweest. Er draait daarnaast nog een andere Nederlandse film hier, namelijk die van Sinterklaas en het pakjesmysterie. Ook hier op het eiland wordt er Sinterklaas gevierd. Wat dat betreft hoeven de kinderen niets de missen van Nederland. Het weekend werd zondagavond afgesloten bij de Piraat. Dit is een Nederlands friethuis, maar dan leuk aangekleed met piratendingen. De piratenschatkist was tot op de bodem leeg.

Tomas wordt orkaan en passeert Aruba vannacht



ORANJESTAD — Tropische storm Tomas is uitgegroeid tot een orkaan. Nadat de officiële weersberichten aanvankelijk vanmorgen nog melden dat de gevolgen voor de ABC-eilanden wel meevielen, is dat nu enigszins gewijzigd. Orkaan Tomas passeert ten noorden van de eilanden, naar verwachting in de loop van zondagavond en maandagmiddag (bron: krant Amigoe).

vrijdag 29 oktober 2010

Historische gebouwen en meer

Vanochtend heb ik weer een leuke tennisles gehad en omdat ik daarna in de stad een afspraak had heb ik nog wat foto's gemaakt van mooie gebouwen, om jullie wat meer van Aruba te laten zien. Natuurlijk ook nog even eten voor vanavond gehaald bij de supermarkt en zie hier het uitzicht vanuit de supermarkt. De week is omgevlogen. Sandro is weer uit de dienst en er staat daarom een vrij weekend met zijn allen voor de boeg.


Wilhelminastraat 11: een stedelijke variant van een cunucu-huis. De oudste huizen van Oranjestad kun je vinden in de Wilhelminastraat. Ze dateren uit het einde van de 19e eeuw. Ze hebben een geknikt zadeldak. Dit wordt tortodak genoemd. Het komt alleen voor op Aruba en niet op de andere Caribische eilanden. Zo waren de huizen vroeger op het platteland. In de stad zijn ze wat groter doordat de bovenverdieping bruikbaar is gemaakt (dakkappellen). De muren van deze traditionele huizen bestaan uit kalksteenpuin en leem. De buiten- en binnenzijde zijn bepleisterd met kalksteenmortel en daarna afgewerkt met witkalk.




Hotel Colombia.


Dit pand bevindt zich naast het stadhuis en de Censo (bevolkingsregister). Het heeft een fraaie zuilengalerij en het wordt hier Hotel Colombia genoemd. Het pand is van 1918 en gebouwd in opdracht van de Venezolaanse regering. Jarenlang zat hier het consulaat van Venezuela en later werd het een hotel. Nu is het pand gerestaureerd en een lust voor het oog.

Superfood:

Waar maak je nu mee dat je de supermarkt uit stapt en zo uitkijkt op zee?

Calabas:

Vrolijk gekleurde huisjes, Calabas.

zondag 24 oktober 2010

Beach ball



Zondagochtend 09.00 uur. Lekker beachball gespeeld op Palm Beach.



Sandro heeft dienst, dus ik ben even lekker naar de beach geweest met de kids.

Avondwandeling Yamanota



Gisterenavond hebben Laura, Angelo & ik meegelopen met de wandeltocht van Stima Aruba (Stima = houden van). Deze ging via de heuvel van Mira Lama langs Cero di Cabai naar Yamanota. Yamanota is de hoogste heuvel van Aruba (189 m).



De kinderen vonden het enorm spannend, want ze mochten met zaklampen lopen.



Boven hebben we onder het genot van Pan Dushi (letterlijk: zoet brood) en een verfrissend drankje genoten van het mooie uitzicht. Bovendien was het volle maan, waardoor we goed konden zien.

zaterdag 23 oktober 2010

Vroeg uit de veren voor 5 minuten voetbal


Zaterdagochtend 06.00 uur: ringggg, de wekker gaat. Dacht ik eindelijk uit te kunnen slapen (door de week begint de school al om 07.30 uur, dus vroeg er uit). Nee hoor, vandaag hebben de mini's (oficieel mini-babies)een wedstrijdje. Met 7 spelers die het veld op mogen en bijna 20 aanwezige kinderen veel wachten aan de kant. Maar in de 2e helft werd Angelo als verdediger ingezet. De coach wees zijn plaats aan, wat Angelo wel erg letterlijk nam. Hij schoof niet meer dan 2 milimeter naar voren en naar achter en hierbij ook nog eens de handen in de zij. Nee, voetbalwedstrijden spelen is niet Angelo's sterkste punt. Dus na welgeteld 5 minuten spelen werd hij dan ook vervangen door een ander rugnummer. Angelo, niets in de gaten hebbende, vertelde na het eindsignaal vol enthousiame dat ze vandaag met 2-0 gewonnen hadden. "We hebben goed gespeeld hè mama?" klonk het. Maar goed dat hij ook nog op tennis zit. Daar doet hij het boven verwachting super goed. Hij slaat zowel de fore- als backhand met gemak. Daar kan ik nog wat van leren, want mij valt de tennis na een schrale 4 lessen tot nu toe erg tegen. Ach ja, dan maar een Krajicek in plaats van Cruijff toch?!

dinsdag 19 oktober 2010

Genieten


Zondagmiddag half 7: zonsondergang bij Eagle Beach

De tijd vliegt. Volgende week zijn we alweer 10 maanden op Aruba. Met ups en downs, maar over het algemeen met een goed gevoel. We willen niet meer terug. Natuurlijk heb ik het gemis van familie, vrienden en bezigheden (werk, sport), maar als ik deze week de weerberichten van Nederland zie en het daar al naar de 10 graden zakt en het al vroeg weer donker wordt, voel ik me toch bevoorrecht in zo'n tropisch land. Neem nu afgelopen zondag. Eerst s ochtends even met de kinderen naar de tennisclub geweest en lekker wat vrij gespeeld. En om een uurtje of 4 naar het strand. Geen uren rijden, maar heerlijk dichtbij. Kinderen in het water en wij op onze ligbedjes van het uitzicht genieten. Neem daar een hele mooie zonsondergang bij en het is compleet. Kortom: genieten!



Een zondagochtend op de tennisclub met de kinderen.

zondag 17 oktober 2010

Santosa Sunrise beach event

Afgelopen zaterdagochtend 06.30 uur heb ik meegedaan aan een workout van Santosa op het strand. Vroeg uit de veren, maar ontzettend leuk om op de beach te sporten. Hierbij een paar foto's.





vrijdag 15 oktober 2010

Drive thru



Dat eten erg belangrijk is voor de Arubanen wisten jullie inmiddels al. Toch kan ik het niet nalaten hier nog even iets over te schijven op onze log.
Vandaag kwam Laura's vriendin logeren en in haar tas zat een heel pak speculaas. Toen de meiden film gingen kijken ging het pak open en na een paar keer graaien heb ik toch maar even uitgelegd dat het zo wel genoeg was.

Deze week was ook de juffrouw van Angelo's klas jarig. Er kwam een mega taart binnen. Verder vertelde Angelo ook nog een pasteitje en een boli op te hebben en bovendien ook nog soft (puur suiker). De dag erna was een klasgenootje jarig en er werden grote snoepzakken uitgedeeld met chips, drinken, koekjes etc.
Dan hebben we het niet eens over de reclames van de fastfood ketens, die zo rond de lunchpauze uit de radio schalken.



Maar toppunt om niet meer je auto uit te hoeven zijn toch wel de drive-thru geldautomaten. Zie foto. Waarom zou je immers je auto uit komen als het niet nodig is.

zondag 10 oktober 2010

10-10-2010 : een historische dag



De wind is weer terug. Na wekenlang zonder wind gezeten te hebben (met de daarbij behorende ongemakken zoals wateroverlast, muggen, andere insecten en hitte) is hij weer terug. Het is weer heerlijk vertoeven op onze porch. Afscheid nemen is altijd moeilijk. Papa is vertrokken en heeft een lange vliegreis voor de boeg. Zoals jullie op het Nederlandse journaal hebben kunnen zien is het een historische dag voor ons buureiland Curacao: 10-10-2010. De Nederlandse Antillen houden op te bestaan en Curacao wordt een zelfstandig land binnen het Koninkrijk (samen met Sint Maarten). Bonaire sluit zich aan bij de BES eilanden: Bonaire, St Eustatius en Saba. Zij worden openbare lichamen, ofwel bijzondere gemeenten van Nederland. Gerrit Schotte wordt de eerste minister-president van het land Curacao. In feite gaan zij dus dezelfde weg op als Aruba in 1986 met de Status Aparte. De afgelopen weken was er veel op radio, televisie en krant hierover te horen en zien op Aruba. We ontvangen hier Nederland 1, 2 en 3 en ik heb ook gezien dat jullie veel informatie hierover gehad hebben. Ik kijk hier nog steeds dagelijks het Nederlandse 8 uur journaal. Morgen is de herfstvakantie afgelopen voor de kinderen en moeten ze weer vroeg uit de veren voor school, die hier al 07.45 uur begint!

zaterdag 9 oktober 2010


Zonsondergang bij Casa del Mar.


Matthew's beachside restaurant bij Casa del Mar Beachresort.

Oranjestad

Op papa's laatste dag (morgenmiddag gaat hij helaas alweer naar huis) hebben we Oranjestad laten zien. Onder de foto's staat nog wat informatie over de verschillende gebouwen. Vanavond trakteert papa ons op een afscheidsetentje bij Matthew's, een beachsiderestaurant.


Plaza Daniël


Protestantse kerk, Wilhelminastraat. Op Aruba noemen ze een katholieke kerk "misa" en een protestantse kerk "kerki".


Stadhuis van Aruba (voor wie nog trouwplannen heeft!)


De gerestaureerde panden van de familie Ecury aan de Schelpstraat zijn sinds medio 2009 het nieuwe onderkomen van het Archeologisch Museum van Aruba. Hieronder wat meer info over de panden.

Schelpstraat 40:
Een in 1910 of omstreeks dat jaar op een rechthoekig grondplan tot stand gekomen stedelijke VILLA, ook wel aangeduid als Caraïbische stadsvilla, waarmee wordt aangegeven dat de stijl van het gebouw eerder tot stand is gekomen vanuit een Curaçaose inspiratie of vanuit een voorbeeldwerking uit het zuiden van de Verenigde Staten, het noorden van Zuid-Amerika of vanuit een van de overige Caraïbische eilanden. Het gebouw heeft twee bouwlagen. Volgens een vriendelijke mededeling van Poppy Schouten-Ecury is het gebouw gefaseerd tot stand gekomen. In 1910/1911 zou de eerste bouwlaag zijn gebouwd. De verdieping zou in 1917/1918 zijn gebouwd, omstreeks of vlak na de zogeheten 'kaboutergriep'. Dit is het geboortehuis van onze Arubaanse oorlogsheld de heer Boy Ecury. Na afloop van de restauratie zal in de loop van 2008 het Archeologisch Museum hierin gevestigd worden.







Schelpstraat 42:
Op een samengesteld grondplan en in verschillende fasen tot stand gekomen WOONHUIS, waarin onder meer geschakeld een KUNUKUHUIS en een HERENHUIS uit 1929 met TUIN, ERFSCHEIDING en BIJGEBOUWEN.
Het tegenwoordige perceel met gebouw Schelpstraat 42 bestaat uit een NZ-georiënteerd en gedeeltelijk vrijstaand gelegen langgerekt hoofdgebouw, met twee bouwlagen en een kap, alsmede uit een hiervan aan de rechterzijde gelegen en met dit hoofdgebouw verbonden, traditioneel en ouder Arubaans kunukuhuis met één bouwlaag en met zadeldak met aankappingen over de galerijen. Het is aannemelijk dat het traditionele huis in 1929 bij de gereedkoming van het herenhuis onderling verbonden hierbij betrokken werd. Links van het herenhuis ligt een bijzonder vormgegeven poortje, dat de entree vormt tot een langs de linkerzijgevel lopende steeg, waarmee de achter het pand liggende tuin kon worden bereikt.

Kunukuhuis.
Dit woonhuis is aan het eind van de 19de eeuw (rond 1870) tot stand gekomen in een traditioneel ambachtelijke bouwstijl en staat met de nok evenwijdig aan de Schelpstraat en haaks op de hoofdrichting van het gebouw 1929'. Het gebouw vormt samen met Schelpstraat nr.44 het oudste onderdeel van het Ecury-complex. Het gebouw heeft een rechthoekig grondplan en bestaat uit een kern met aan de langszijden een galerij. In het verlengde van de zuidgalerij bevindt zich tegen de oostgevel een bouwvolume op een rechthoekig grondplan. De kern bestaat uit een bouwlaag met zolder en zadeldak, gedekt met kruispannen.


Een batido kraampje. Batido is een vers sapje van bijvoorbeeld mango, ananas, aardbei etc. Je kunt het niet bij restaurants bestellen, maar je koopt het langs de weg bij een kraampje. Heerlijk!


Voormalig muntmuseum. Mooi historisch gebouw.



Oranjestad, vlakbij de haven.

Andicurri, Miralamar en Masiduri


Andicurri baai

Dat we verwend zijn met mooi weer is duidelijk. Vandaag een schitterende zonnige dag. Gewoon zoals Aruba normaal gesproken is. Je wordt er weer helemaal vrolijk van. Ik betrap mezelf er op dat ik bij regen en slecht weer toch weer sjagerijnig word. Qua weer zou ik dus echt niet meer terug willen naar Nederland (natuurlijk wel voor vrienden en familie!!!). Vandaag zijn we met papa eerst naar Andicurri geweest. Een hele mooie baai, waar je komt door via de Natural Bridge langs de kust te lopen


Vrolijke bananenbus


Arubaans landschap, met op de achtergrond de zee (noordkust).

Daarna zijn we door de Franse Pas gereden (geen foto's, je krijgt de indruk door er gewoon doorheen te rijden) en vervolgens hebben we 2 hele mooie wandelingen door Arikok gemaakt. Eentje naar Maralamar en eentje naar Masiduri. Ik had deze 2 zelf nog nooit gemaakt en ze zijn echt mooi. Miralamar betekent zicht op zee en op dit punt kijkt je uit over zowel de Arubaanse noord- als zuidkust. Daaarnaast voert de wandeling langs een oude goudmijn.




Grote Arubaanse cactus

Onderweg zie je het droge landschap van Aruba, nu groen door de uitzonderlijke regenval. De flora is hier aangepast aan het warme klimaat. Je vindt hier bomen en planten met dikke leerachtige bladeren , soorten met geveerde bladeren, andere met schubben , ook die hun bladeren laten vallen en de bomen die met hun penwortel diep in de grond nog vocht kunnen onttrekken.


Typisch Arubaanse boom


Miralamar. Aan beide kanten zie je de zee liggen.

De meest unieke zijn de cactussen familie die het vocht opslaan in hun lederen huid en met de stekels waar de wind door waait voor verkoeling zorgen om verdamping tegen te gaan. De Kalksteen gronden kunnen het water beter vast houden. Op Aruba kennen we een kalksteen gebied vanaf Boca Rincon (noordoost kant)tot Fontein, waar zich enkele zoetwater bronnen bevinden. Hier vinden we de planten (bomen) die het hele jaar door groen zijn. Op het lava formatie gedeelte waar het regenwater door de rooien ( droge rivieren) afgevoerd wordt naar zee vind je de vegetatie die gedurende de natte periode vol in bloei en groen staat en gedurende de droge tijd het hard te verduren heeft, doordat het water hier geen kans krijgt de grond in te dringen maar wordt afgevloeid naar zee. Ook heeft de vegetatie aan de windzijde van het eiland ( noordoost kant) het zwaar te verduren met de Noordoost passaat wind en het zilte vocht van de zeewind.


Miralamar


Zweet, zweet (zie papa's blouse). Van lopen in de Arubaanse zon krijg je het warm.


Masiduri


Arikok


Calebas

S Middags is papa nog even wezen tennissen met de kinderen en hebben we bananensoep gegeten, gemaakt door Lucia (mijn schoonmoeder). Wim & Lucia kwamen s avonds nog even op bezoek voor papa en brachten een lekker geurtje als kado mee voor papa.

vrijdag 8 oktober 2010

Park National Arikok


Oud lemen Arubaans huisje in Park Arikok (Cunucu Arikok).

De wandeling met Olinda ging niet door. De regen kwam met bakken uit de hemel. Dus voor niets om 5 uur opgestaan (Olinda wil altijd om 7 uur beginnen met wandelen en ik moest de broodjes e.d. nog smeren, dus vroeg uit de veren). Om 10 uur klaarde het een beetje op (alleen nog lichte regen) en zijn papa, ik en de kinderen zelf naar de ingang van het park gereden.



Daar kregen we een gids mee en hebben we een mooie wandeling gemaakt. Onderweg diverse bomen, planten, vogels, uilen e.d. gezien. Ook de kleine groene parkietjes en trupialen waren mooi om te zien. Alles mooi groen, omdat het veel geregend heeft. Wel was de luchtvochtigheid ontzettend hoog, zodat we al snel vermoeid waren. S Midddags ben ik thuis gebleven bij de aircoman (deze was kapot en nu kun je echt niet zonder airco hier; er is nl geen zuchtje wind) en is papa met Angelo naar Jaburibari geweest (parkje met speeltuin, voetbalveld en fietspad).


Jamanota berg, park Arikok

Vandaag zijn we met schitterend weer opgestaan en van plan zo dadelijk de Hooiberg te gaan beklimmen. Papa blijft tot zondagavond en de dagen vliegen voorbij. Gelukkig hebben de kinderen schoolvakantie, zodat we lekker veel dingen kunnen doen samen. Papa schrikt trouwens wel als de zon even doorbreekt tussen de buien door. Dan schijnt hij ontzettend fel. Ondanks de geringe zonneschijn deze tijd van het jaar is hij al aardig gekleurd. Nou ja, wel een beetje rood hoor. Maar ja, de Arubaanse zon is ontzettend heftig.